NIEDZIELA – tygodnik katolicki od 1926 roku w polskim domu.  12 września 2021 r.  w Świątyni Opatrzności Bożej – Beatyfikacja Kard.Stefana Wyszyńskiego i Matki Elżbiety Czackiej. Z tej okazji w ,,Niedzieli” – bezpłatny dodatek na Beatyfikację: LUDZIE BOGA – Kard. Stefan Wyszyński i M. Elżbieta Czacka. Choć kard. Stefan Wyszyński nie żyje od 40 lat, to nadal aktualne jest jego nauczanie. Natomiast ”O cudownym uzdrowieniu za wstawiennictwem m. Elżbiety Czackiej, jej duchowości oraz podejściu do krzyża i cierpienia przeczytamy rozmowę z s. Radosławą Podgórską, franciszkanką służebnicą Krzyża”, którą prowadzi Łukasz Krzysztofka. TYGODNIK POLECA M.IN. ,,Wolność znaczona krzyżami” – 14 września obchodzimy święto Podwyższenia Krzyża Świętego. Ten znak cierpienia, miłości i poświęcenia na dobre wpisał się w historię naszej ojczyzny. Krzyż jest znakiem tego, że człowieka można przemocą ugiąć, ale nie można go zniewolić. ,,Opiekunka ludzi pracy” – Aniela Róża Godecka ( 1861 – 1937). W czerwcu papież Franciszek ogłosił dekret o heroiczności jej cnót. Współczesnemu światu potrzeba świadków, którzy będą własnym życiem głosili ewangelię pracy, a tego właśnie uczyła Aniela Róża Godecka. Tematami numeru: ,,Jak się trafia na ołtarze?”, ,,Gdy niebo dotyka ziemi” , ,,Co jest dla mnie ważne w nauczaniu Prymasa? ”, ,,Czym mnie inspiruje życie Matki Czackiej?” .

 GOŚĆ NIEDZIELNY   – tygodnik katolicki od 1923 roku w polskim domu. ,,Gość Niedzielny poleca : Numer specjalny ; ,,Nasi Błogosławieni”- Pasterz w czasach ciemności i opiekunka niewidzących – w którą stronę kierują dzisiaj nasz wzrok? 22 października 1948 roku zmarł prymas Polski August Hlond. Jeszcze przed śmiercią wyraził on wolę, by jego następcą na urzędzie został ówczesny biskup lubelski Stefan Wyszyński. Zostało to uszanowane przez Stolicę Apostolską – niespełna miesiąc po śmierci Hlonda papież podpisał bullę nominacyjną dla Wyszyńskiego, którego ingres do katedry warszawskiej odbył się 6 lutego 1949 roku, cztery dni po ingresie w Gnieźnie. Sługa Boży Stefan Wyszyński, jeden z dwójki beatyfikowanych 12 września 2021 roku, żył i rządził Kościołem w Polsce w czasach bardzo trudnych odmiennych od współczesnych. Wyróżnimy trzy przestrzenie, do których odniesiemy nauczanie Prymasa Tysiąclecia, to: człowiek, rodzina i Kościół.  Czy wszystkie trzy przechodzą kryzys? I co na to kardynał Wyszyński? ,,Człowiek – prawda o życiu i śmierci”. Doświadczenie wojny nauczyło Wyszyńskiego pokory wobec życia i śmierci. Tego rodzaju pokory, który pomaga dojrzale traktować zarówno życie, jak i śmierć. ,,Rodzina – dzieło sztuki”. 40 lat po jego śmierci , ale słowa aktualne – rodzina , dzieło sztuki. Dzisiaj jest konieczność , mówienia o rodzinie. Do rodzin Warszawy prymas powiedział: ,,Jak słuszną jest teza, którą Kościół Boży rozwijał w latach Wielkiej Nowenny, zachęcając wszystkich, abyśmy w sobie wypracowali postawę obrony życia za wszelką cenę, obronę dusz i ciał, świętości rodziny chrześcijańskiej, rodziny wiernej Bogu! ,,Kościół – ,,nadspojrzenie”. Władysław Gomułka twierdził ponoć, że Kościołowi w Polsce zostało jakieś 20 lat życia. Można sobie wyobrazić frustracje urzędników na usługach radzieckiego systemu, którzy walcząc w rozmaity sposób z Kościołem katolickim, zazwyczaj odnosili odwrotny od zamierzonego skutek. ,,Nadspojrzenie”, o którym mówił Wyszyński, jest jedynym właściwym sposobem patrzenia na Kościół. Jeśli nie postrzega się go z perspektywy nieba ( jak widzą go święci i Bóg), nie postrzega się go właściwie. Zawsze na pierwszy plan przebijać się będą rany i brud powodujące, że tysiące komentatorów liczyć będzie, jak Gomułka, ile lat życia jeszcze mu zostało. Kard. Stefan Wyszyński – ,,Trzeba przekonać katolików polskich, że siła Kościoła naszego zależy od siły duchowej wiernych żyjących w łasce uświęcającej; że o tyle bronimy Kościoła, o ile bronimy w duszy łaski; o tyle umacniamy Kościół, o ile sami jesteśmy silni w wierze i poddani łasce”. Kolejnymi tematami numeru: ,,Uzdrowiona przez matkę Czacką” – Karolina Gawrych z okolic Łomży podczas uroczystości beatyfikacyjnych będzie niosła do ołtarza relikwie matki Czackiej. Dlaczego właśnie ona? Bo doznała cudu za wstawiennictwem tej niewidomej zakonnicy  z Lasek. ,,Palec Boży” – ksiądz Mirosław Mikulski od lat jest duszpasterzem sportowców, zawdzięcza kardynałowi wypełnienie powołania i zdrowie. A tak naprawdę wszystko, co w życiu i powołaniu człowieka najważniejsze. Ksiądz Mikulski opowiada o przygodach swojego życia, że siedem razy próbował wstąpić do seminarium , ale za każdym razem mówili; ,,To jest niemożliwe : moralne życie, wiedza i świetne zdrowie, a mimo to pana wyrzucili? Najwyraźniej nie ma pan powołania”. Może i nie dowierzali w tę moralność? – ciekawa historia, odsyłamy do artykułu. ,,Prymas i Ja” – Nigdy publicznie o tym nie mówiłam i nie pisałam. To niezwykle intymne. Beatyfikacja jednak to czas szczególny i niejako obliguje do opowiedzenia rodzinnej historii, wypowiedzenia swoistego świadectwa. Tutaj również historia , życia i śmierci , która kończy się szczęśliwie. ,,Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu” – O aktualnym wymiarze świętości matki Elżbiety Róży Czackiej mówi s. Podgórska ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża. Dzisiaj wszyscy oczekujemy szybkich wyników. A matka Czacka uczy nas, że wielkie dzieła rodzą się z cierpliwości i wytrwałości. ,, Szczęśliwe krzyże Prymasa” – Droga Wielkiego Piątku, jaką szedł kard. Wyszyński, nie oznaczała cierpiętnictwa. Oznaczała wolność. 26 września 1953 roku w Rywałdzie , funkcjonariusze wyprowadzili z celi kardynała Wyszyńskiego. Podczas pobytu , a było to kilkanaście dni, pozostawił po sobie pamiątkę – Drogę Krzyżową, rozpisaną na ścianach pomieszczenia. …,,Dziś erygowałem sobie Drogę Krzyżową, pisząc na ścianie ołówkiem nazwy stacji Męki Pańskiej i oznaczając je krzyżykiem” – zapisał w dzienniku. …Całe moje życie było drogą Wielkiego Piątku” – powiedział prymas Wyszyński po przyjęciu sakramentu chorych, kiedy od śmierci dzieliło go tylko kilka dni. Kardynał Stefan Wyszyński przyjmował z pokorą krzyże , jakie doświadczał w swoim życiu, a było ich wiele: śmierć mamy, choroba płuc, która to spowodowała, że święcenia odbyły się z opóźnieniem, uwięzienie w latach (1953-1956). Nie było mu dane również składać śluby jasnogórskie na Jasnej Górze, które bardzo pragnął ,a  zarazem jak wiemy napisał w więzieniu tekst Ślubów Jasnogórskich 16 maja 1956 r.  Adoracje stanowe dla; kapłanów, dla młodzieży, dla mężów i matek.Te słowa będą mówiły za mnie do ludzi. A ja będę mówić tylko do Ciebie – za nich. 

SERDECZNIE ZACHĘCAM DO CZYTANIA PRASY KATOLICKIEJ: KS.MARIUSZ KILAR – PROBOSZCZ PARAFII