„Szczęśliwy, kto sobie patrona Józefa ma za opiekuna….”
W Piśmie Świętym przedstawiony jest jako opiekun Jezusa i mąż Najświętszej Maryi Panny. Wywodził się z królewskiego rodu Dawida, z pokolenia Judy.
W Ewangeliach nie znajdziemy ani jednej wypowiedzi św. Józefa. Przemawia on bowiem nie wielkimi słowami, ale czynem.
Sama Maryja nazywa Józefa ojcem Jezusa „Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie”(Łk2, 48). Znajomi z Nazaretu uważali Jezusa za jego Syna i mówili: „czyż nie jest On synem cieśli?” (Mt13, 55), „czyż nie jest to Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy?(J6, 42).
Razem z Jezusem, Bóg powierza Józefowi także Jego Matkę Maryję. Tych dwoje łączy nie tylko wspólna tajemnica związana z Jezusem, ale także wzajemna miłość.
Zanim Bóg posłał swego anioła do Maryi, została Ona poślubiona przez Józefa. Według zwyczaju żydowskiego były to oficjalne zaręczyny, po których ostatecznym dopełnieniem małżeństwa było zamieszkanie młodych razem. Zanim jednak to się stało, Maryja „znalazła się brzemienna za sprawą Ducha Świętego”(Mt 1, 18).
W tej trudnej i niezręcznej sytuacji ukazuje się prawość a zarazem miłość Józefa. Nie podejrzewa on Maryi, nie chce Jej zniesławienia ani kary za cudzołóstwo, którym byłoby ukamienowanie. Pragnąc ratować Ją, postanawia potajemnie Ją oddalić i całą winę wziąć na siebie, gdyż w tej sytuacji zostałby uznany za winnego zaniedbania obowiązku wobec Niej.
Na utrzymanie rodziny, Józef zarabiał zwyczajną, żmudną i niezauważalną pracą. Był rzemieślnikiem pracującym w drewnie, metalu i kamieniu. Budował domy, wytwarzał narzędzia i sprzęty domowe.
Na kartach ewangelii widzimy, że Józef jako wzorowy mąż, był zawsze blisko Maryi.
Razem udają się do Betlejem podczas spisu ludności, razem szukają i nie znajdują schronienia. Są razem, gdy przybywają pasterze aby oddać hołd Jezusowi, razem zanoszą Dziecię do świątyni i jednakowo dziwią się słowom Symeona i Anny.
Ze strony panującego wówczas w Judei króla Heroda, małemu Jezusowi groziło śmiertelne niebezpieczeństwo. Okrutny władca, chcąc pozbyć się „konkurencji”, planował unicestwienie Nowonarodzonego.
Po wizycie Mędrców ze Wschodu, Józef otrzymał od anioła we śnie nakaz, by wziąć Dziecię z Matką i uciekać do Egiptu przed Herodem. „Gdy oni oddalili się, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia , aby Je zgładzić. On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda” (Mt 2, 13-15).
Gdy zagrożenie minęło, powrócił wraz z rodziną do Nazaretu w Galilei i tam zamieszkał.
Józef wspomniany jest w Ewangelii również, gdy z Maryją i dwunastoletnim Jezusem pielgrzymuje dorocznym zwyczajem do Jerozolimy (por. Łk 2, 41-52) na święto Paschy. Rodzice nie zauważyli, że po skończonych uroczystościach Jezus pozostał w mieście. Odnaleźli Go w świątyni dopiero po trzech dniach. Potem wrócili do Nazaretu i pozostał im posłuszny (por. Łk 2, 51).
Na tym wydarzeniu kończą się informacje o Józefie. Prawdopodobnie zmarł przed rozpoczęciem publicznej działalności Jezusa.
Józef jest wielkim świętym. Jego wielkość wynika przede wszystkim z roli, jaką otrzymał w dziele zbawienia, z jego pozycji wobec Wcielonego Słowa Bożego. Jego wielkość ukryta jest równocześnie w tym, iż mimo przeciwności życiowych zawsze pozostał wierny Bogu i powołaniu opiekuna, którym został obdarowany. Mimo ciężkiej pracy, mimo kłopotów, a nawet tragedii, pozostał człowiekiem modlitwy, otwartości i posłuszeństwa Słowu Bożemu. Pozostał też do końca wierny miłości Jezusa i Maryi.
Św. Józef patronuje wielu parafiom, kościołom i sanktuariom. Jednym z najbardziej znanych sanktuariów w Polsce poświęconych św. Jozefowi jest Narodowe Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu, gdzie przed laty pielgrzymowaliśmy z Ks. Wincentym Skrobaczem.
W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny – 8 grudnia 2020r., papież Franciszek ogłosił Rok Świętego Józefa, który trwał do 8 grudnia 2021r. Wtedy też, do rangi sanktuarium został podniesiony kościół św. Józefa Oblubieńca NMP w Warszawie na Kole. Sanktuarium to jest nazywane „Warszawskimi Łagiewnikami”. Od 35 lat trwa tam Wieczysta Adoracja Najświętszego Sakramentu. W ubiegłym roku były tam odprawiane Msze św. Gregoriańskie za mojego Tatę. Tam też znajduje się obraz „św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus”, namalowany przez Michaela Willmanna, zwanego „śląskim Rembrandtem” którego zdjęcie umieściłam powyżej.
Św. Józef jest patronem chrześcijańskich małżeństw, rodzin oraz ludzi pracy i dobrej śmierci. Imię to, jako drugie na chrzcie otrzymał Karol Wojtyła, nasz papież – św. Jan Paweł II.
Anna Rudnicka