Jubileuszowa Parafialna Pielgrzymka Piskorowice-Leżajsk 2021

MB CZKażdego roku 2 sierpnia to dzień, w którym jako wspólnota parafialna podążamy  do Bazyliki Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Leżajsku. Ten rok jest szczególny ze względu na złoty jubileusz naszego pielgrzymowania. W ten sposób staramy się wynagradzać Matce Bożej za nawiedzenie naszej parafii przed 50-ciu laty w Jej „Częstochowskim Wizerunku”.

Dziś przypada Święto Matki Bożej Anielskiej z „Porcjunkuli”. Z tej okazji w każdym kościele parafialnym można zyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami. Dobrodziejstwo to zawdzięczamy św. Franciszkowi z Asyżu.

Zbiórka oraz wymarsz w tym roku miał miejsce pod Domem Kultury, ponieważ w naszym Kościele trwają gruntowne remonty polegające na wymianie ogrzewania, posadzek we wszystkich pomieszczeniach, odnowieniu ławek oraz malowaniu ścian.

Po błogosławieństwie, uformowaną kolumną wyruszyliśmy w drogę.

Niektórzy piechurzy wytrenowali już nogi, bo uczestniczyli w Sztafetowej Pieszej Przemyskiej Pielgrzymce na Jasna Górę,  łącznie z Ks. Proboszczem Mariuszem Kilarem.

Wszyscy cieszyliśmy  się swoją wzajemną obecnością po długich ograniczeniach spotkań w realu związanych z pandemią.

Trasa naszego pielgrzymowania przebiegała  główną arterią komunikacyjną łączącą naszą miejscowość z miastem powiatowym – Leżajsk. Początkowo mijaliśmy  teren zabudowany, by po przekroczeniu „wstęgi” Sanu spojrzeć na  panoramę pól uprawnych i  złocistych łanów zbóż.

Modlitwę przeplataliśmy śpiewem, począwszy od Godzinek o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, poprzez rozważania różańcowe.

Głównym tematem tegorocznej pielgrzymki była szeroko omawiana przez ks. Proboszcza Mariusza Kilara historia peregrynacji Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w Polsce, w naszej diecezji i parafii.


Geneza powstania dzieła Nawiedzenia

W dniu 26 sierpnia 1956 roku, na Jasnej Górze zostały odczytane uroczyście Śluby Jasnogórskie autorstwa uwięzionego wtedy Ks. Prymasa Stefana Wyszyńskiego. Lud powtarzał kilkakrotnie: „Przyrzekamy, ślubujemy”. Następnie ruszyła procesja z Cudownym Obrazem. Gdy procesja doszła do XIV stacji Drogi krzyżowej, wówczas księża biskupi unieśli wysoko Obraz w kierunku placu, na którym zgromadziła się ponad milionowa rzesza (aż do wiaduktu kolejowego w Alejach NMP, to jest ponad 1,5 km), wówczas gene­rał Zakonu Paulinów poprosił księży biskupów, aby Obrazem Matki Bożej udzielili ludowi błogosławieństwa. Ludzie wzruszeni płakali, mo­dlili się na głos i nagle zerwał się spontaniczny okrzyk tłumu: „Matko, zejdź do nas!”, „Matko, bądź z nami!”, Matko, kochamy Cię!” itp.

Zastanawiano się, jak zrealizować to pragnienie pobożnego ludu. Biskupi postanowili wykonać kopię Obrazu jak najbardziej zbli­żoną do oryginału, poprzez którą Matka Boża zejdzie do swojego umiłowanego ludu, wędrując po parafiach Polski. Trzeba było poczekać, aż wyjdzie z więzienia ks. Prymas. Po uwolnieniu przybył na Jasną Górę 2 listopada 1956. Idea nawiedzenia bardzo mu się spodobała.

W dniu 6 maja 1957 r. ks. Prymas wraz z kilkoma biskupami udał się do Rzymu po otrzymanie kapelusza kardynalskiego (wcześniej władze komunistyczne odmówiły wydania paszportu!), zabrał ze so­bą kopię jasnogórskiego Obrazu. Na specjalnej audiencji Ojciec św. Pius XII z radością ją poświęcił i pobłogosławił.

19 czerwca 1957 r. ks. Prymas i towarzyszący mu księża biskupi przywieźli Obraz Nawiedzenia pociągiem na Dworzec Główny w Warszawie.

Rozpoczęcie Nawiedzenia

Obraz Nawiedzenia przewieziono z Warszawy na Jasną Górę na uroczystość odpustową – Matki Bożej Jasnogórskiej – 26 sierpnia 1957 r.

W dniu 29 sierpnia 1957 roku Obraz Nawiedzenia został przewieziony do Warszawy, gdzie w archikatedrze św. Jana rozpoczęło się uroczyście Nawiedzenie, najpierw w parafiach i kościołach stolicy (do 13 listopada 1957 r.), a potem w parafiach archidiecezji warszawskiej.

Trasa Nawiedzenia

Trasa Nawiedzenia przebiegała poprzez kolejne diecezje i trwała aż do Niedzieli Palmowej 1966 r., Na czas obchodów  1000-lecia Chrztu Polski decyzją Episkopatu Obraz miał być obecny w miastach uroczystości.

Jednak w tym czasie władze komunistyczne zaczęły mocno ograniczać swobodę przewożenia Obrazu do stolic biskupich. Gdy po centralnych uroczystościach milenijnych w dniu 3 maja na Jasnej Górze prze­wożono Obraz 6 maja do Krakowa, od Olkusza funkcjonariusze milicji obywa­telskiej skierowali samochód z Obrazem na inną trasę (okrężną), aby udaremnić hołd oddawany przez licznie zebranych ludzi na trasie wyznaczonej .

„Aresztowanie” Obrazu Nawiedzenia

Po uroczystościach milenijnych w Lublinie, w dniu 6 VI 1966 r., Obraz był odwożony na Jasną Górę. Samochód prowadził ojciec paulin, obok siedział bp Mazur z Lublina. Po przejechaniu niecałych 20 kilometrów zostali zatrzymani przez funkcjonariuszy MO. Zabrano dowód rejestracyjny i prawo jazdy, z samochodu, wyrzucono kwiaty i okryto go brudną plandeką. Za kierow­nicą usiadł ks. biskup i pilotowani przez MO przyjechali na Jasną Górę.

Gdy Obraz Nawiedzenia uczestniczył na uroczystościach we Fromborku, ponownie został zatrzymany przez funkcjonariuszy MO i silą przez nich przejęty i przywieziony pod archikatedrę w Warszawie i pozostawiony. Obraz został umieszczony w zakrystii licem do zakratowanego okna, co doskonale symbolizowało „uwięzienie” Matki Bożej. Ludzie groma­dzili się na modlitwę do „zakratowanej” Matki Bożej.

W niedzielę 4 września 1966 r. miało być wznowione Nawiedzenie w para­fiach diecezji katowickiej. Po Obraz pojechała do Warszawy delegacja z biskupem. Obraz znowu został zatrzymany w lesie pod Będzinem i pod eskortą milicyjną przewieziony do Częstochowy. Decyzja władz PRL brzmiała: „Obraz ma pozo­stać na Jasnej Córze. W razie niepodporządkowania się temu nakazowi, zostaną powołani do służby wojskowej wszyscy wasi klerycy i będzie zlikwidowany wasz klasztor warszawski!”. O. przeor odpowiedział, że Obraz Nawiedzenia jest własnością Episkopatu i tylko on może decydować o tym, gdzie Obraz będzie przebywał!

Zaraz też pojawiły się posterunki milicyjne pilnujące dniem i nocą wyjazdu z Jasnej Góry, sprawdzając bagażniki wyjeżdżających samochodów. To trwało aż 6 lat!

Dalsza trasa Nawiedzenia

Mimo uwięzienia Obrazu postanowiono kontynuować Nawiedzenie, posłu­gując się symbolami: pusta rama, Ewangeliarz i świeca. Tak rozpoczęło się Nawiedzenie w diecezji katowickiej, poczynając od katedry.

A więc trasa bez Obrazu: Katowice, Kraków, Tarnów, Przemyśl, Lubaczów, Lublin.

Entuzjazm i zaangażowanie ludu polskiego, przeżywającego Nawiedzenie bez Obrazu, lecz tylko z symbolami, dały do zrozumienia, że Nawiedzenie będzie trwało nadal i to z równie obfitymi owoca­mi duchowymi.

Powrót Obrazu i dalsza peregrynacja Obrazu

Kończyło się Nawiedzenie w diecezji lubelskiej i następną miała być diece­zja sandomierska. Jeden z kapłanów tej diecezji, ks. Józef Wójcik, podjął bardzo śmiałą myśl przywrócenia Obrazu na trasę Nawiedzenia. Udał się z tym zamia­rem do ks. Prymasa, który odpowiedział krótko: „Widzę, księże Józefie, że cię świerzbi!”. Uznał to za aprobatę, a przynajmniej za brak kategorycznego sprze­ciwu. Całą odpowiedzialność wziął na siebie i wtajemniczył tylko jednego ka­płana i siostry zakonne służki z Mariówki, które służyły samochodem.

Aby nie obarczać odpowiedzialnością Jasnej Góry, postanowił po prostu wy­kraść Obraz potajemnie. Akurat dobrze się złożyło, że zlikwidowano wreszcie posterunki MO przy Jasnej Górze i dnia 13 czerwca 1972 r. Obraz został wy­wieziony z Jasnej Góry do Radomia. W wielkiej tajemnicy przechowywano go do rozpoczęcia Nawiedzenia w niedzielę 18 czerwca 1972 r. w Radomiu. W czasie procesji do kościoła Mariackiego kapłani sprytnie włączyli się w nią z Obrazem. Ks. Prymas w tym momencie (pewnie uprzedzony wcześniej) odwrócił się w kie­runku Obrazu i dyskretnie uczynił znak Krzyża św., aprobując „szalony pomysł” ks. J. Wójcika.

W kazaniu ks. Prymas mówił wtedy: „Kościół musi mieć swoją Matkę. Była już na Godach w Kanie. Jakże się cieszymy, że wróciła! Narodowi potrzebna jest MATKA!


Odpis z Kroniki Parafialnej

1971 r. Nawiedzenie NMP w Piskorowicach 22-23 VI.

Przygotowanie Uroczystości poprzedziły Misje od 12-20 VI 71r. Nauki głosili Ks. Henryk Cielicki i Ks. Zbigniew Szeliga.
W czasie przygotowania rozdano 3500 Komunii św.

PROGRAM NAWIEDZENIA

[Opisy zdjęć:]

Banderia 150 koni, 60 rowerów i motorów wyjechała do Sieniawy. Organizował Jan Syryło (malarz) mieszkaniec Piskorowic.

Spotkanie z Symbolami Nawiedzenia w Sieniawie – przybywają z Kuźminy (w Bieszczadach –dopisek mój – MK)

1

Uroczystość prowadził i komentował Ks. Władysław Grzesik z Kolonii Polskiej wg podanego programu. W imieniu dzieci przedszkolnych witali Barbara Pysz – 6 lat, córka nauczycielki z Piskorowic i Renata Augustyn 5 lat córka rolnika z Piskorowic i Tadeusz Kubat 6 lat – syn rolnika z Piskorowic.

Banderia przed drugą bramą na moście w Piskorowicach

W imieniu szkolnych dzieci przemawiają trzy dziewczynki i ośmiu ministrantów, synowie i córki rolników z Piskorowic. W imieniu młodzieży przemówili: Kowalczyk Teresa, córka rolnika i Wawrzyniec Kuras s. rolnika z Piskorowic. W imieniu matek przemawiała Czesława Sroka,  rolniczka z dzieckiem na ręku i mężem oraz pozostałymi dziećmi. W imieniu ojców przemawiał Michał Mołyń, rolnik z Paluchów z dziećmi  i żoną.

Starców reprezentował Andrzej Goryczka z 2Rzuchowa i niewidomy Michał Pigan z Piskorowic. Na końcu przemawiała Siostra rodaczka Anastazja Beńko z Wrocławia.

Przemawiają ministranci z Piskorowic.

Mszę św. odprawił i kazanie wygłosił Ks. Bp Stanisław Jakiel. Na uroczystość przybyli dawniejsi księża proboszczowie: ks. Jan Poręba, ks. Józef Winnicki, ks. Paweł Lis, ks. Józef Łasica. Zabrakło ks. Rektora Michała Jastrzębskiego (nie był proboszczem ale administratorem i organizatorem powstającej w 1929r. Parafii – dopisek MK). Różaniec i Godzinki do Matki Bożej prowadził ks. Władysław Grzesik, procesję na cmentarzu ks. Paweł Lis. Pasterkę maryjną odprawił ks. Józef Winnicki, kazanie wygłosił ks. Władysław Grzesik.

Dla dzieci szkolnych Mszę św. odprawił i kazanie wygłosił ks. Józef Łasica, dla starców ks. Jan Poręba. Sumę z kazaniem [odprawił] miejscowy administrator ks. Bronisław Wawrzkiewicz

Do Radawy w delegacji pojechali: Koziołko Anna, Maruszak Anna, Kogut Maria, Kuras Michał, Dekut Michał, Stanisław Szelewa – rolnicy.

W powitaniu brał udział ks. Biskup, 48 kapłanów, 2 alumnów, siostra zakonna. W pożegnaniu 2 księży, 2 alumnów, siostra zakonna.

Celebruje ks. Bp Stanisław Jakiel4

[Statystyka Nawiedzenia – dopisek MK:] – udział wiernych w powitaniu z pielgrzymami – ok. 5 tys.;
– w hołdzie delegaci – 30 osób;
– nocne czuwanie przed północą ok. 500 osób;
– procesja na cmentarz i msza św. o północy ok. 900 osób;
– adoracja po północy wg wyznaczonych rejonów – zgłosiło się 90%;
– frekwencja poszczególnych stanów we Mszy św. przed południem – 90%;
– mimo deszczu w zakończeniu wzięło udział ok. 1000 osób.

Banderia konna w deszcz odprowadziła delegację z Symbolami Nawiedzenia do Sieniawy, a rowerowa i motorowa do Radawy. Pojechali witać jako pielgrzymi do Radawy na 24 furmankach ok. 200 osób;

W czasie głównej uroczystości rozdano 700 Komunii św. (koniec odpisu z Kroniki Parafialnej).


W naszej grupie pielgrzymkowej było kilka osób, które odwiedziły Narodowe Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej podczas pobytu w USA, zwane Amerykańską Częstochową. Znajduje się ono w pobliżu Dylestown w Stanie Pensylwania. Na wzór pielgrzymek Jasnogórskich, tam również organizowane są piesze wyprawy do Matki Bożej Częstochowskiej.

Od kilku lat nasze pielgrzymowanie uatrakcyjniają dziewczęta ze scholi pięknym śpiewem przy akompaniamencie gitar, ubogacając ciągle swój repertuar o nowe melodyjne, wpadające w ucho utwory.

W połowie naszej wędrówki, udaliśmy się na krótki odpoczynek. Mała kanapka, łyk wody dla ochłody i energia uzupełniona. Widok klasztoru na horyzoncie zwiastował bliski moment ukazania się  naszym oczom  Cudownego  Obrazu Matki Bożej Pocieszenia. Po dotarciu na miejsce, u stóp Matki Najświętszej złożyliśmy  swoje osobiste intencje z prośbą o przekazanie ich Boskiemu Synowi.

Przede Mszą św. potrzebujący skorzystali z sakramentu pojednania, ponieważ jednym z warunków zyskania odpustu  jest  stan łaski uświęcającej.

Uroczystej koncelebrowanej Mszy św. przewodniczył ks. Prałat Edward Piekło.

Nasz ksiądz Proboszcz Mariusz Kilar  modlił się o ustanie pandemii oraz powrót do wiary. Okolicznościowe Słowo wygłosił Kustosz Klasztoru, Ojciec Klaudiusz Tomasz Baran.  Wspominał o Matce Bożej Anielskiej, św. Franciszku oraz o warunkach zyskania odpustu zupełnego.

Zanim św. Franciszek wyprosił odpust „Porcjunkuli” dla całego świata, zyskanie odpustów było bardzo utrudnione. Trzeba było pielgrzymować do grobów Apostołów lub do Ziemi Świętej.

W uroczystej oprawie liturgicznej brała udział nasza młodzież: przedstawiciel ministrantów oraz schola.

Na zakończenie dzisiejszego Święta, głos zabrał dziekan, ks. Jan Grzywacz z Sieniawy. Przypomniał o peregrynacji Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w naszej Diecezji w 1971 roku. Prosił Matkę Bożą, by przez kolejne lata również prowadziła nas do Jezusa, by dawała nam łaskę nadziei, bo chcemy trwać przy Chrystusie. Dziękował pielgrzymom za udział w pielgrzymowaniu oraz O.O. Bernardynom za przyjęcie nas w Sanktuarium Leżajskim.

Pielgrzymka dostarczyła nam wielu niezapomnianych wrażeń. „Naładowaliśmy akumulatory” na kolejny rok  nauki i pracy. Modlitwą oraz śpiewem okazaliśmy wdzięczność Bogu i Matce Najświętszej za wspólnie spędzony błogosławiony czas …

Bogu  niech będą dzięki !!!

Anna Rudnicka

Informacje

Kancelaria parafialna czynna jest po każdej wieczornej Mszy świętej w dni powszednie w razie pogrzebu lub konieczności wyjazdu do chorego z sakramentami można kontaktować się o każdej porze.

Najnowsze wpisy

Kontakt

Telefon: +48 17 242 91 28 Email: parafia.piskorowice@op.pl , lub: d-pedro@wp.pl. Adres: Parafia Rzymskokatolicka pw. Św. Karola Boromeusza w Piskorowicach, Piskorowice 123, 37-300 Leżajsk