Jezus Najwyższe Imię, nasz Zbawiciel, Książę Pokoju, Emmanuel ….., tak brzmią słowa jednej z piosenek religijnych, gdzie wychwalamy Jezusa, a poznajemy Go czytając Pismo Święte. Poszczególne Ewangelie pozwalają zrozumieć, kim jest Jezus.
Począwszy od narodzenia, przez nauczanie, cuda, śmierć i zmartwychwstanie mamy możliwość Go poznać. W Dziejach Apostolskich i Listach z Nowego Testamentu mamy odpowiedź, jak reagowali uczniowie i pierwsi chrześcijanie na spotkanie z Jezusem, który pokonał śmierć i działał z mocą Ducha Świętego.
W świecie biblijnym imię mówiło o cechach osoby.
Imion Jezusa jest wiele, razem tworzą barwną „mozaikę”.
Nowy Testament pokazuje Jezusa jako człowieka, a potem odsłania Jego pełny majestat.
Był prawdziwym człowiekiem, podobnym do nas we wszystkim oprócz grzechu (por. Hbr. 4,15). Na ludzką naturę Jezusa wskazuje też wyrażenie „Syn Człowieczy”, którym sam się chętnie określał.
Jako człowiekowi nadano Mu imię Jezus, bardzo wówczas popularne. Po hebrajsku Jehoszua oznacza: „Jahwe zbawia”. Sens imienia Jahwe, to Bóg wielki Obecny. Boga widzimy w Jego roli wobec świata i ludzi, czyli jako Stwórcę, źródło objawionej prawdy i Wybawcę.
W czasach współczesnych ziemskiemu życiu Jezusa, człowieka określano przez miejsce pochodzenia.
W odróżnieniu od innych ludzi był „Jezusem z Nazaretu”. Pochodził ze skromnej wsi na prowincji.
Jezus był nazywany również „rabbim” podobnie jak inni nauczyciele żydowscy. Był mistrzem dla swoich uczniów, mówcą w synagodze i kaznodzieją porywającym tłumy.
Z racji wielkiego autorytetu swojego nauczania, uchodził za proroka, czyli pośrednika między Bogiem a człowiekiem. Jezus jest więc wysłannikiem Ojca (najczęściej mówi o tym Ewangelia św. Jana). Jako arcykapłan wstawia się skutecznie za ludźmi. Jest ofiarą za nasze grzechy.
Świętość nie oznacza tylko pobożnego i moralnego życia, ale przede wszystkim bliskość z Bogiem.
Obok Imion Jezusa wskazujących na Jego człowieczeństwo, są też takie, które potwierdzają Jego boskość.
Imię Pan wyraża boską rolę Jezusa jako Pana (gr. Kyrios odpowiada hebrajskiemu Adonai, Jahwe). Pan, to ważne imię dla Boga Izraela. W świecie ówczesnym określenie „Pan” było bardziej wymowne niż „Bóg”, jako że Pan jest z natury jeden, a bogów Grecy mieli wielu.
Wczesny Kościół używał zwrotu Syn Boży, który od zawsze jest Bogiem prawdziwym i nieskończonym.
Apostoł Paweł zaczął głoszenie Ewangelii od słów: „Jezus jest Synem Bożym” (Dz 9,20). Jezus jako Syn Boży jest jedną z Osób Trójcy Świętej obok Boga Ojca i Ducha Świętego.
Mówił o sobie jako o Synu względem Ojca w niebie. Analogia do rodziny ludzkiej wyraża wielką bliskość Ojca i Syna. W Listach Apostolskich, Jezus jest Synem Bożym jako Mesjasz. W Ewangelii św. Jana, Jezus jako Syn jest jednoznacznie boski „Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10, 30).
Imiona Mesjasz czyli Chrystus oznaczają w tłumaczeniu Namaszczonego, czyli Bożego Pomazańca. Na rolę i funkcję władcy wskazują też synonimy tego miana, Syn Dawida i król (Izraela), jak też rola sędziego na Sądzie Ostatecznym.
Jezus został w Nowym Testamencie utożsamiony z uosobionymi boskimi atrybutami, Słowem i Mądrością. Te cechy Boga wiążą się z Jego działaniem w świecie.
Ponadto Jezusowi przypisane są dalsze boskie funkcje, cechy i imiona – rola w akcie stworzenia, rola osoby, do której kieruje się wiarę, władza odpuszczania grzechów, samoistny autorytet, zasiadanie na Bożym tronie, Wieczystość, Alfa i Omega, Najwyższe Imię.
Pismo Święte pokazuje rolę Jezusa w historii zbawienia.
Chrystus był rzeczywiście Człowiekiem, żył dla nas, umarł za nas, jako „Dobry Pasterz oddał życie za swoje owce” (por. J 10, 11) i ZMARTWYCHWSTAŁ, okazując się Panem, Synem Bożym, Bogiem, a dla nas Zbawcą. Jako źródło wszelakiego dobra, jest dla nas jedyną
Drogą, Prawdą i Życiem …(J 14,6).
Inspiracją do napisania powyższego artykułu, oprócz Biblii była publikacja prof. dr hab. Michała Wojciechowskiego pt. „Biblijny pogląd na świat”.
Anna Rudnicka